dobrodziej
See also: Dobrodziej
Polish
Etymology
Pronunciation
Noun
dobrodziej m pers (female equivalent dobrodziejka, diminutive dobrodziejaszek)
- (archaic) benefactor (beneficent person; someone who helps others)
- Synonyms: (archaic) benefaktor, dobroczyńca, fundator, ofiarodawca
- (archaic, now dialectal or regional, Christianity) Christian priest
- Synonym: ksiądz
Declension
Declension of dobrodziej
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dobrodziej | dobrodzieje |
genitive | dobrodzieja | dobrodziejów/dobrodziei |
dative | dobrodziejowi | dobrodziejom |
accusative | dobrodzieja | dobrodziejów/dobrodziei |
instrumental | dobrodziejem | dobrodziejami |
locative | dobrodzieju | dobrodziejach |
vocative | dobrodzieju | dobrodzieje |
Derived terms
noun
Further reading
- dobrodziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dobrodziej in Polish dictionaries at PWN
Categories:
- Polish terms suffixed with -dziej
- Polish 3-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio pronunciation
- Rhymes:Polish/ɔd͡ʑɛj
- Rhymes:Polish/ɔd͡ʑɛj/3 syllables
- Polish lemmas
- Polish nouns
- Polish masculine nouns
- Polish personal nouns
- Polish terms with archaic senses
- Polish dialectal terms
- Regional Polish
- pl:Christianity
- pl:Male people