żerca

See also: -żerca

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛr.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrt͡sa
• Syllabification: żer‧ca

Etymology 1

Inherited from Old Polish żerzec, żyrzec, from Proto-Slavic *žьrьcь.

Noun

żerca m pers (female equivalent żerczyni)

1. (paganism) a type of priest in Slavic pagan religion

   Synonyms: żyrzec, żyrzko, ofiarnik

Declension

Declension of żerca

	singular	plural
nominative	żerca	żercy/żerce (deprecative)
genitive	żercy	żerców
dative	żercy	żercom
accusative	żercę	żerców
instrumental	żercą	żercami
locative	żercy	żercach
vocative	żerco	żercy

Derived terms

noun

• bogożerca

 

Related terms

noun

• żertwa

 

Etymology 2

From żreć +‎ -ca.

Noun

żerca m pers

1. (archaic) one who devours; a devourer

   Synonym: pożeracz

Noun

1. (archaic) an animal that devours

Noun

żerca m inan

1. (archaic) something that devours

Further reading

• żerca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żerca in Polish dictionaries at PWN