vaska

See also: väska and vaskā

Esperanto

Adjective

vaska (accusative singular vaskan, plural vaskaj, accusative plural vaskajn)

1. Basque (of or pertaining to the Basque people)

Synonyms

• eŭska

---

Faroese

Etymology

From Old Norse vaska, from Proto-Germanic *waskaną, ultimately from Proto-Indo-European *wod- (“water; wet”).

Verb

vaska (third person singular past indicative vaskaði, third person plural past indicative vaskaðu, supine vaskað)

1. to wash

Conjugation

Conjugation of vaska (group v-30)
infinitive	vaska
supine	vaskað
participle (a6)1	vaskandi	vaskaður
	present	past
first singular	vaski	vaskaði
second singular	vaskar	vaskaði
third singular	vaskar	vaskaði
plural	vaska	vaskaðu
	imperative
singular	vaska!
plural	vaskið!
1Only the past participle being declined.

---

Icelandic

Verb

vaska

1. to wash

Conjugation

vaska — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að vaska
supine (sagnbót)		vaskað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vaskandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vaska	við vöskum	present (nútíð)	ég vaski	við vöskum
	þú vaskar	þið vaskið		þú vaskir	þið vaskið
	hann, hún, það vaskar	þeir, þær, þau vaska		hann, hún, það vaski	þeir, þær, þau vaski
past (þátíð)	ég vaskaði	við vöskuðum	past (þátíð)	ég vaskaði	við vöskuðum
	þú vaskaðir	þið vöskuðuð		þú vaskaðir	þið vöskuðuð
	hann, hún, það vaskaði	þeir, þær, þau vöskuðu		hann, hún, það vaskaði	þeir, þær, þau vöskuðu
imperative (boðháttur)	vaska (þú)	vaskið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vaskaðu	vaskiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vaskast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að vaskast
supine (sagnbót)		vaskast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vaskandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vaskast	við vöskumst	present (nútíð)	ég vaskist	við vöskumst
	þú vaskast	þið vaskist		þú vaskist	þið vaskist
	hann, hún, það vaskast	þeir, þær, þau vaskast		hann, hún, það vaskist	þeir, þær, þau vaskist
past (þátíð)	ég vaskaðist	við vöskuðumst	past (þátíð)	ég vaskaðist	við vöskuðumst
	þú vaskaðist	þið vöskuðust		þú vaskaðist	þið vöskuðust
	hann, hún, það vaskaðist	þeir, þær, þau vöskuðust		hann, hún, það vaskaðist	þeir, þær, þau vöskuðust
imperative (boðháttur)	vaskast (þú)	vaskist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vaskastu	vaskisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vaskaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vaskaður	vöskuð	vaskað		vaskaðir	vaskaðar	vöskuð
accusative (þolfall)	vaskaðan	vaskaða	vaskað		vaskaða	vaskaðar	vöskuð
dative (þágufall)	vöskuðum	vaskaðri	vöskuðu		vöskuðum	vöskuðum	vöskuðum
genitive (eignarfall)	vaskaðs	vaskaðrar	vaskaðs		vaskaðra	vaskaðra	vaskaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vaskaði	vaskaða	vaskaða		vöskuðu	vöskuðu	vöskuðu
accusative (þolfall)	vaskaða	vöskuðu	vaskaða		vöskuðu	vöskuðu	vöskuðu
dative (þágufall)	vaskaða	vöskuðu	vaskaða		vöskuðu	vöskuðu	vöskuðu
genitive (eignarfall)	vaskaða	vöskuðu	vaskaða		vöskuðu	vöskuðu	vöskuðu

Derived terms

• vaska upp

Noun

vaska

1. inflection of vaskur:
   1. indefinite accusative plural
   2. indefinite genitive plural

---

Latvian

Noun

vaska m

1. (deprecated template usage) genitive singular form of vasks

---

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• vasket

Verb

vaska

1. simple past of vaske
2. past participle of vaske

---

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse vaska.

Verb

vaska (present tense vaskar, past tense vaska, past participle vaska, passive infinitive vaskast, present participle vaskande, imperative vaska/vask)

1. alternative form of vaske

References

• “vaska” in The Nynorsk Dictionary.

---

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *waskaną, ultimately from Proto-Indo-European *wod- (“water; wet”). Compare Old English wascan, Old Frisian waska, Old Saxon waskan, Old High German wascan, waskan.

Verb

vaska (singular past indicative vaskaði, plural past indicative vǫskuðu, past participle vaskaðr)

1. to wash

Descendants

• Danish: vaske
• Faroese: vaska
• Icelandic: vaska
• Norwegian: vaske (Bokmål), vaska, vaske (Nynorsk)
• Swedish: vaska

References

• “vaska”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

---

Swedish

Etymology

From Old Norse vaska, from Proto-Germanic *waskaną, ultimately from Proto-Indo-European *wod- (“water; wet”).

Verb

vaska (present vaskar, preterite vaskade, supine vaskat, imperative vaska)

1. to wash
2. to separate gold from dirt and sand with a pan

   Har du någonsin vaskat guld?

   Have you ever washed gold?

3. (informal) to get at valuable items or thoughts from an abundance of less interesting material

   Har du lyckats vaska fram något om den misstänkte?

   Have you been able to find something about the suspect (from all information available)?

Usage notes

From slang for the practice of ordering more of an item than necessary and then throwing out the unneeded items in a show of excess. For example, to order two glasses of wine, consume one, throw out the other to show to others you have an excess of wealth to waste, and exclaim "Vaska".

Conjugation

Conjugation of vaska (weak)

	Active		Passive
Infinitive	vaska		vaskas
Supine	vaskat		vaskats
Imperative	vaska		—
Imper. plural1	vasken		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	vaskar	vaskade	vaskas	vaskades
Ind. plural1	vaska	vaskade	vaskas	vaskades
Subjunctive2	vaske	vaskade	vaskes	vaskades
	Participles
Present participle	vaskande
Past participle	vaskad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Synonyms

(to wash)

• byka
• rengöra
• tvätta

Anagrams

• skava, vakas