آق

See also: أق, أف, اڤ, and اف

Ottoman Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *āk.

Adjective

آق • (ak)

1. white

   Synonym: بیاض (beyaz)

Derived terms

• آق جكر (ak ciğer, “lung”)
• آقچه (akça/akçe, “coin”)
• آقرق (akrak, “whiter”)

See also

Colors in Ottoman Turkish · بویا بویلر (boyalar) (layout · text)

آق (ak)	بوز (boz)	قره (kara)
قزل (kızıl); آل (al)	ترنجی (türünci); قوڭور (koñur)	صاری (sarı)
	یشیل (yeşil)
	گوك (gök)	ماوی (mavi)
مور (mor)	افلاطون (eflatun)	پنبه (pembe)