pluo
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈplu.oː/, [ˈpɫ̪uoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈplu.o/, [ˈpluːo]
Verb
pluō (present infinitive pluere, perfect active pluī or plūvī); third conjugation, no supine stem
- Alternative form of pluit (“rain”)
- 44 BC, Cicero, De Divinatione, section 2.58:
- Sanguinem pluisse senatui nuntiatum est, Atratum etiam fluvium fluxisse sanguine, deorum sudasse simulacra.
- It was reported to the senate that blood had rained down, that even the river Atratus had overflowed with blood, and that the statues of the gods had given off sweat.
Conjugation
Usage notes
Takes a subject, unlike the impersonal pluit.
References
- “pluo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pluo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pluit in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- pluo in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung, column 1745
Categories:
- Latin 2-syllable words
- Latin terms with IPA pronunciation
- Latin lemmas
- Latin verbs
- Latin terms with quotations
- Latin third conjugation verbs
- Latin third conjugation verbs with missing supine stem
- Latin third conjugation verbs with suffixless perfect
- Latin third conjugation verbs with irregular perfect
- Latin verbs with missing supine stem
- Latin defective verbs
- Latin active-only verbs