Afranius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Afranii + -anus, possibly of Picentine (whose language itself is disputed) origin.[1]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /aˈfraː.ni.us/, [äˈfräːniʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈfra.ni.us/, [äˈfräːnius]
Proper noun[edit]
Afrānius m sg (genitive Afrāniī or Afrānī); second declension
- a Roman nomen gentile, gens or "family name" famously held by:
- Lucius Afranius, a Roman poet
Declension[edit]
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Afrānius |
Genitive | Afrāniī Afrānī1 |
Dative | Afrāniō |
Accusative | Afrānium |
Ablative | Afrāniō |
Vocative | Afrānī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms[edit]
Adjective[edit]
Afrānius (feminine Afrānia, neuter Afrānium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to the gens Afrania.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Afrānius | Afrānia | Afrānium | Afrāniī | Afrāniae | Afrānia | |
Genitive | Afrāniī | Afrāniae | Afrāniī | Afrāniōrum | Afrāniārum | Afrāniōrum | |
Dative | Afrāniō | Afrāniō | Afrāniīs | ||||
Accusative | Afrānium | Afrāniam | Afrānium | Afrāniōs | Afrāniās | Afrānia | |
Ablative | Afrāniō | Afrāniā | Afrāniō | Afrāniīs | |||
Vocative | Afrānie | Afrānia | Afrānium | Afrāniī | Afrāniae | Afrānia |
References[edit]
- “Afranius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Afranius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, vol. I, p. 55 ("Titus Afranius or Titus Afrenius", No. 8).