Betfanija

Old Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin Bēthania. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛ(ː)tfaɲijaː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛtfaɲijɒ/, /betfaɲijɒ/

Noun

Betfanija f

1. (Christianity) Bethany (day on which Christ performed his first miracle in Cana of Galilee, in which he revealed his divine power)
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 204:

     Prze troyakye zyavenye svyątosczy dzyen ten troyakyem *ymyąnyem vezvan. Napyrve y myenya Epyfanya, yesz szye stalo przez gvyazdą..., vtore zową *Teophonya, yesz szye stalo przy krzsczye bozem, trzeczye slowo Bethffanya po greczkv od tego, czo szye stalo na svaczbye

     [Prze trojakie zjawienie świat[ł]ości dzień ten trojakiem imieniem wezwan. Napirwe ji mienią Epifanija, jeż sie stało przez gwiazdę..., wtore zową Teofanija, jeż sie stało przy krzście bożem, trzecie słową Betfanija po grecku od tego, co sie stało na swadźbie]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(S) (Betfania) Betfanija”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN