Eemil
Finnish
Etymology
From Swedish and German Emil, from French revolution time Émile, revived from the Latin Aemilius.
Pronunciation
Proper noun
Eemil
- a male given name.
Declension
Inflection of Eemil (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Eemil | Eemilit | |
genitive | Eemilin | Eemilien | |
partitive | Eemiliä | Eemilejä | |
illative | Eemiliin | Eemileihin | |
singular | plural | ||
nominative | Eemil | Eemilit | |
accusative | nom. | Eemil | Eemilit |
gen. | Eemilin | ||
genitive | Eemilin | Eemilien | |
partitive | Eemiliä | Eemilejä | |
inessive | Eemilissä | Eemileissä | |
elative | Eemilistä | Eemileistä | |
illative | Eemiliin | Eemileihin | |
adessive | Eemilillä | Eemileillä | |
ablative | Eemililtä | Eemileiltä | |
allative | Eemilille | Eemileille | |
essive | Eemilinä | Eemileinä | |
translative | Eemiliksi | Eemileiksi | |
abessive | Eemilittä | Eemileittä | |
instructive | — | Eemilein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Related terms
Categories:
- Finnish terms derived from Swedish
- Finnish terms derived from German
- Finnish terms derived from French
- Finnish terms derived from Latin
- Finnish 2-syllable words
- Finnish terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Finnish/eːmil
- Rhymes:Finnish/eːmil/2 syllables
- Finnish lemmas
- Finnish proper nouns
- Finnish given names
- Finnish male given names
- Finnish risti-type nominals