Hannu
Finnish
Etymology
Medieval vernacular form of Johannes.
Pronunciation
Proper noun
Hannu
- a male given name.
- 1983 Kristiina Pelto-Timperi, Hevosenpuolikas, Otava, →ISBN, page 93:
- ―Sulla on jotenkin niin tavallinen nimi, mun joku sukulaismies on Hannu. Hannu ja Heikki, voi taivas, ei sun vanhemmillas paljoa mielikuvitusta ole! Eikö sulla ole mitään lempinimeä?
- ―Ei oikeastaan. Lapsena ne sanoi mua Hummaksi.
- 1983 Kristiina Pelto-Timperi, Hevosenpuolikas, Otava, →ISBN, page 93:
- Hansel, the boy in the fairy tale Hansel and Gretel.
Declension
Inflection of Hannu (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Hannu | Hannut | ||
genitive | Hannun | Hannujen | ||
partitive | Hannua | Hannuja | ||
illative | Hannuun | Hannuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Hannu | Hannut | ||
accusative | nom. | Hannu | Hannut | |
gen. | Hannun | |||
genitive | Hannun | Hannujen | ||
partitive | Hannua | Hannuja | ||
inessive | Hannussa | Hannuissa | ||
elative | Hannusta | Hannuista | ||
illative | Hannuun | Hannuihin | ||
adessive | Hannulla | Hannuilla | ||
ablative | Hannulta | Hannuilta | ||
allative | Hannulle | Hannuille | ||
essive | Hannuna | Hannuina | ||
translative | Hannuksi | Hannuiksi | ||
abessive | Hannutta | Hannuitta | ||
instructive | — | Hannuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |