Hortensius
See also: hortensius
Latin
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /horˈten.si.us/, [hɔrˈt̪ẽːs̠iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /orˈten.si.us/, [orˈt̪ɛnsius]
Proper noun
Hortēnsius m sg (genitive Hortēnsiī or Hortēnsī); second declension
- a Roman nomen gentile, gens or "family name" famously held by:
- Quintus Hortensius Hortalus, a Roman orator
Declension
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Hortēnsius |
Genitive | Hortēnsiī Hortēnsī1 |
Dative | Hortēnsiō |
Accusative | Hortēnsium |
Ablative | Hortēnsiō |
Vocative | Hortēnsī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
Adjective
Hortēnsius (feminine Hortēnsia, neuter Hortēnsium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to the gens Hortensia.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Hortēnsius | Hortēnsia | Hortēnsium | Hortēnsiī | Hortēnsiae | Hortēnsia | |
Genitive | Hortēnsiī | Hortēnsiae | Hortēnsiī | Hortēnsiōrum | Hortēnsiārum | Hortēnsiōrum | |
Dative | Hortēnsiō | Hortēnsiō | Hortēnsiīs | ||||
Accusative | Hortēnsium | Hortēnsiam | Hortēnsium | Hortēnsiōs | Hortēnsiās | Hortēnsia | |
Ablative | Hortēnsiō | Hortēnsiā | Hortēnsiō | Hortēnsiīs | |||
Vocative | Hortēnsie | Hortēnsia | Hortēnsium | Hortēnsiī | Hortēnsiae | Hortēnsia |
References
- “Hortensius2”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Hortensius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.