Oiva
See also: oiva
Finnish
Etymology
19th century creation from oiva (“excellent”). The surname derives from place names in northern Finland.
Pronunciation
Proper noun
Oiva
- a male given name.
- 1990 Harri Tapper, Näin syntyvät revontulet, Gummerus (2003), →ISBN, page 117-118:
- Tytöt olivat Anna, Aune, Alli ja Aili. Miina näet ei suostunut tytöilleen antamaan muita kuin Aalla alkavia nimiä. Yksi lapsista oli poika. Koska hän Hanneksen mielestä oli oiva, nimeksi pantiin Oiva.
- 1990 Harri Tapper, Näin syntyvät revontulet, Gummerus (2003), →ISBN, page 117-118:
- (rare) a surname transferred from the nickname
Declension
Inflection of Oiva (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Oiva | Oivat | ||
genitive | Oivan | Oivien | ||
partitive | Oivaa | Oivia | ||
illative | Oivaan | Oiviin | ||
singular | plural | |||
nominative | Oiva | Oivat | ||
accusative | nom. | Oiva | Oivat | |
gen. | Oivan | |||
genitive | Oivan | Oivien Oivain rare | ||
partitive | Oivaa | Oivia | ||
inessive | Oivassa | Oivissa | ||
elative | Oivasta | Oivista | ||
illative | Oivaan | Oiviin | ||
adessive | Oivalla | Oivilla | ||
ablative | Oivalta | Oivilta | ||
allative | Oivalle | Oiville | ||
essive | Oivana | Oivina | ||
translative | Oivaksi | Oiviksi | ||
abessive | Oivatta | Oivitta | ||
instructive | — | Oivin | ||
comitative | See the possessive forms below. |