Reconstruction:Proto-Germanic/fagriþō
Jump to navigation
Jump to search
Proto-Germanic[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
*fagriþō f[1]
Inflection[edit]
ō-stemDeclension of *fagriþō (ō-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *fagriþō | *fagriþôz | |
vocative | *fagriþō | *fagriþôz | |
accusative | *fagriþǭ | *fagriþōz | |
genitive | *fagriþōz | *fagriþǫ̂ | |
dative | *fagriþōi | *fagriþōmaz | |
instrumental | *fagriþō | *fagriþōmiz |
Descendants[edit]
- Proto-West Germanic: *fagriþu
- Old Saxon: *fagiritha
- ⇒ Old Saxon: gifagiritha (“jewellery”)
- Old Saxon: *fagiritha
- Old Norse: fegrð
- Icelandic: fegurð
References[edit]
- ^ Orel, Vladimir (2003) “*fagriþō”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden: Brill, →ISBN, page 89