Reconstruction:Proto-Germanic/garūnô
Jump to navigation
Jump to search
Proto-Germanic[edit]
Etymology[edit]
From *ga- (“co-”) + *rūnō (“secret, mystery”) + *-ô (“-er”, masculine agent noun).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
*garūnô m[1]
Inflection[edit]
masculine an-stemDeclension of *garūnô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *garūnô | *garūnaniz | |
vocative | *garūnô | *garūnaniz | |
accusative | *garūnanų | *garūnanunz | |
genitive | *garūniniz | *garūnanǫ̂ | |
dative | *garūnini | *garūnammaz | |
instrumental | *garūninē | *garūnammiz |
Descendants[edit]
References[edit]
- ^ Orel, Vladimir (2003) “*rūnōn”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden: Brill, →ISBN, page 310