Reconstruction:Proto-West Germanic/brunnjā
Jump to navigation
Jump to search
Proto-West Germanic[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *brunjǭ.
Noun[edit]
*brunnjā f[1]
Inflection[edit]
ōn-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *brunnjā | |
Genitive | *brunnjōn | |
Singular | Plural | |
Nominative | *brunnjā | *brunnjōn |
Accusative | *brunnjōn | *brunnjōn |
Genitive | *brunnjōn | *brunnjōnō |
Dative | *brunnjōn | *brunnjōm, *brunnjum |
Instrumental | *brunnjōn | *brunnjōm, *brunnjum |
Descendants[edit]
- Old English: byrne
- Middle English: burne
- Old Saxon: brunnia
- Old High German: brunnja, brunna
- German: Brünne
- → Early Medieval Latin: brunia
References[edit]
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 52: “PWGmc *[brunʲnʲā]”