Reconstruction:Proto-West Germanic/rindā
Jump to navigation
Jump to search
Proto-West Germanic[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *rindǭ.
Noun[edit]
*rindā f[1]
Inflection[edit]
ōn-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *rindā | |
Genitive | *rindōn | |
Singular | Plural | |
Nominative | *rindā | *rindōn |
Accusative | *rindōn | *rindōn |
Genitive | *rindōn | *rindōnō |
Dative | *rindōn | *rindōm, *rindum |
Instrumental | *rindōn | *rindōm, *rindum |
Related terms[edit]
Descendants[edit]
- Old English: rinde
- Old Saxon: *rinda
- Middle Low German: rinde
- Old Dutch: *rinda
- Old High German: rinta, *rinda
References[edit]
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 127: “*rindā”