User:Sartma/Words of wisdom

Latína

• Industriá ingenium alitur. (Márcus Tullius Ciceró, Pró M. Cælió, 19, 45)
• Magní animí est injúriás déspicere; ultiónis contuméliósissimum genus est nón esse vísum dignum, ex qvó peterétur ultió. (Lúcius Annæus Seneca, Dé írá, 2, 32, 3)
• Méns cujusqve, is est qvisqve. (Márcus Tullius Ciceró, Dé ré públicá, 6, 26)
• Nós sumus tempora: qválés sumus, tália sunt tempora. (Ꜷgustínus, Sermónés, 80, 8)
• Ó magnam vim veritátis, qvæ contrá hominum ingenia, calliditátem, sollertiam contráqve fictás omnium ínsidiás facile sé per sé ipsa défendat! (Márcus Tullius Ciceró, Pró M. Cælió, 63)
• Sæpe stylum vertás, iterum qvæ digna legí sint, scríptúrus. (Horátius, Saturæ, X, 72)
• Cælum nón animum mútant qví tráns mare currunt. (Horátius, Epistulæ, XI)
• Est rérum omnium magister úsus. (Gajus Július Cæsar, Dé belló cívílí, 2, 8, 3)
• Omnium rérum príncipia parva sunt. (Márcus Tullius Ciceró, Dé fínibus bonórum et malórum, V, 58)
• Sapientia sine éloqventiá parum pródest cívitátibus, éloqventia véró sine sapientiá nimium obest plérumqve, pródest numqvam. (Márcus Tullius Ciceró, Dé inventióne, I, 1)
• Sat celeriter fierí qvidqvid fiat satis bene. (Gajus Svétónius Tranqvillus, Dé vítá Cæsarum, 25, 4)
• Vívitur parvó bene. (Qvíntus Horátius Flaccus, Carmina, 2, 16, 13)
• Sí vís amárí, amá! (Lúcius Annæus Seneca, Epistulæ mórálés, 9, 6)
• Maximum vítæ vitium est, qvod in diem aliqvid differtur. (Lúcius Annæus Seneca, Epistulæ mórálés, 101, 8)
• Nón multa sed multum. («Ajunt enim multum legendum esse, nón multa.») (Plínius minor, Epistulæ, VII, 9)
• Némó (...) omnia potest scíre. (Márcus Terentius Varró, Dé ré rústicá, 2, 1, 2)
• Nón est turpe cum ré mútáre cónsilium. (Lúcius Annæus Seneca, Dé Beneficiís, 4, 38, 1)
• Imágó animí sermó est: qvális víta, tális órátió. (Lúcius Annæus Seneca, Próverbia Senecæ, 72)

Links

• Barbá tenus sapiéns

Græca - Ἑλληνικά

• Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν. (Hippocratés, Léx, 4)
• Δὶς εἰς τὸν αὐτὸν ποταμὸν οὐκ ἂν ἐμβαίης. (Ηéráclítus, apud Platónem, Cratylus, 402a, 10)
• Ἡράκλειτος ἔφη ὡς ἦθος ἀνθρώπῳ δαίμων. (Ηéráclítus, fr. 119)
• Τὸ ἀντίξουν συμφέρον καὶ ἐκ τῶν διαφερόντων καλλίστην ἁρμονίᾱν καὶ πάντα κατ΄ἔριν γίγνεσθαι. (Ηéráclítus, fr. 8)
• Γνῶθι σεαυτόν. (Apollinis templum Delphí)
• Ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ βατή, ψῡχῆς γὰρ ἀγαθῆς πατρὶς ὁ ξύμπας κόσμος. (Démocritus, fr. 247)
• Σπεῦδε βραδέως (festíná lenté) (Gajus Svétónius Tranquillus, Dé vítá Cæsarum, 25, 4)
• Καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποίᾱ ὑμῖν χάρις ἐστίν; Καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσιν. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποίᾱ ὑμῖν χάρις ἐστίν; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν. (Évangelium secundum Lúcam. 6, 31-33)
• Ποίησον, ὃ νῦν ἡ φύσις ἀπαιτεῖ. Márcus Ꜷrélius, Τὰ εἰς ἑαυτόν, 9.29.(4)

Sánscritica - संस्कृतम्

• माया॑ इदँ॑ स॑र्वम् (अद्वैतवेदान्त)
• सत्य॑मेव॑ जयते ना॑नृतम् (मुण्डकोपनिषत् - 3, 1, 6)
• सो॑ऽह॑म॑स्मि (ईशोपनिषद् - 16)
• ॐ शा॑न्तिः शा॑न्तिः शा॑न्तिः
• चित्तमेव हि संसारम् तत्प्रयत्नेन शोधयेत् यच्चित्तस्तन्मयो भवति गुह्यमेतत्सनातनम् । ३ ("One becomes like that which is in one's mind – this is the everlasting secret.") (Maitri Upanishad, VI, 34, 3)

Pálica

• Manopubbaṅgamā dhammā manoseṭṭhā manomayā. ("All that we are is the result of what we have thought.") (Dhammapada I, 1)

Sínica - 中文

• 子曰：「朝聞道，夕死可矣」。 [Zǐ yuē: "Cháo wén dào, xī sǐ kě yǐ".] （論語／论语 (Lúnyǔ)，4, 8）
• 子絕四：「 毋意，毋必，毋固，毋我」。 [Zǐ jué sì: «wú yì, wú bì, wú gù, wú wǒ».] （論語／论语 (Lúnyǔ)，9, 4）
• 子曰：「民可使由之，不可使知之。」 [Zǐ yuē: «Mín kě shǐ yóu zhī, bù kě shǐ zhī zhī».]

Babylónica - 𒀝𒅗𒁺𒌝

• 𒀭𒈾𒈠 𒅆𒅎𒋾 𒀀𒉿𒇻𒁴 [annama šīmti awīlūtim]

Sumerica - 𒅴𒂠

• 𒌷𒆠𒇷𒁺𒁉 𒈧𒋗𒁍𒁍𒁉𒉎 [iri endu-bi maššugidgid-bi'm]
• 𒃻𒄀𒈾𒁕 𒀀𒁀𒅔𒁕𒁲 𒉆𒋾𒉌𒅇𒌅 [Niĝgina-da aba indasa? Namtil iutud.]

Hebraica - עִבְרִית

• וַיֹּ֤אמֶר אֱלֹהִים֙ אֶל־מֹשֶׁ֔ה אֶֽהְיֶ֖ה אֲשֶׁ֣ר אֶֽהְיֶ֑ה וַיֹּ֗אמֶר כֹּ֤ה תֹאמַר֙ לִבְנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל אֶֽהְיֶ֖ה שְׁלָחַ֥נִי אֲלֵיכֶֽם׃ (Exodus 3:14)

Germánica

• Aufklärung ist der Ausgang des Menschen aus seiner selbstverschuldeten Unmündigkeit. Unmündigkeit ist das Unvermögen, sich seines Verstandes ohne Leitung eines anderen zu bedienen. Selbstverschuldet ist diese Unmündigkeit, wenn die Ursache derselben nicht am Mangel des Verstandes, sondern der Entschließung und des Mutes liegt, sich seiner ohne Leitung eines andern zu bedienen. Sapere aude! Habe Mut, dich deines eigenen Verstandes zu bedienen! ist also der Wahlspruch der Aufklärung. (Immanuel Kant, Was ist Aufklärung?)

---