aŭdaci

See also: audaci

Esperanto

Etymology

From aŭdaco +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.ˈda.t͡si/

Verb

aŭdaci (present aŭdacas, past aŭdacis, future aŭdacos, conditional aŭdacus, volitive aŭdacu)

1. to dare

Conjugation

Conjugation of aŭdaci present past future singular plural singular plural singular plural tense aŭdacas aŭdacis aŭdacos active participle aŭdacanta aŭdacantaj aŭdacinta aŭdacintaj aŭdaconta aŭdacontaj acc. aŭdacantan aŭdacantajn aŭdacintan aŭdacintajn aŭdacontan aŭdacontajn nominal active participle aŭdacanto aŭdacantoj aŭdacinto aŭdacintoj aŭdaconto aŭdacontoj acc. aŭdacanton aŭdacantojn aŭdacinton aŭdacintojn aŭdaconton aŭdacontojn adverbial active participle aŭdacante aŭdacinte aŭdaconte infinitive aŭdaci imperative aŭdacu conditional aŭdacus