abiectaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of abiectō.
Participle
[edit]abiectātūrus (feminine abiectātūra, neuter abiectātūrum); first/second-declension participle
- about to abandon
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abiectātūrus | abiectātūra | abiectātūrum | abiectātūrī | abiectātūrae | abiectātūra | |
Genitive | abiectātūrī | abiectātūrae | abiectātūrī | abiectātūrōrum | abiectātūrārum | abiectātūrōrum | |
Dative | abiectātūrō | abiectātūrō | abiectātūrīs | ||||
Accusative | abiectātūrum | abiectātūram | abiectātūrum | abiectātūrōs | abiectātūrās | abiectātūra | |
Ablative | abiectātūrō | abiectātūrā | abiectātūrō | abiectātūrīs | |||
Vocative | abiectātūre | abiectātūra | abiectātūrum | abiectātūrī | abiectātūrae | abiectātūra |