abiuracja
Jump to navigation
Jump to search
See also: abiuracją
Polish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Learned borrowing from Latin abiuratio.[1] First attested in 1661.[2]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
abiuracja f
Declension[edit]
Declension of abiuracja
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | abiuracja | abiuracje |
genitive | abiuracji | abiuracji/abiuracyj (archaic) |
dative | abiuracji | abiuracjom |
accusative | abiurację | abiuracje |
instrumental | abiuracją | abiuracjami |
locative | abiuracji | abiuracjach |
vocative | abiuracjo | abiuracje |
Related terms[edit]
adjective
- (Middle Polish) abiuratowy
noun
- (historical) abiurata
References[edit]
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “abiuracja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Krystyna Siekierska (13.10.2021) “ABIURACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading[edit]
- abiuracja in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “abjuracya”, in Słownik języka polskiego[1], volume 1, page 2
- Aleksander Zdanowicz (1861) “abjuracja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abjuracja”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2