abliguriens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of abligūriō.
Participle
[edit]abligūriēns (genitive abligūrientis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of abligūrriens
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | abligūriēns | abligūrientēs | abligūrientia | ||
Genitive | abligūrientis | abligūrientium | |||
Dative | abligūrientī | abligūrientibus | |||
Accusative | abligūrientem | abligūriēns | abligūrientēs abligūrientīs |
abligūrientia | |
Ablative | abligūriente abligūrientī1 |
abligūrientibus | |||
Vocative | abligūriēns | abligūrientēs | abligūrientia |
1When used purely as an adjective.