absconsus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abscondō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /abˈskon.sus/, [äpˈs̠kõːs̠ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /abˈskon.sus/, [äbˈskɔnsus]
Adjective
abscōnsus (feminine abscōnsa, neuter abscōnsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abscōnsus | abscōnsa | abscōnsum | abscōnsī | abscōnsae | abscōnsa | |
Genitive | abscōnsī | abscōnsae | abscōnsī | abscōnsōrum | abscōnsārum | abscōnsōrum | |
Dative | abscōnsō | abscōnsō | abscōnsīs | ||||
Accusative | abscōnsum | abscōnsam | abscōnsum | abscōnsōs | abscōnsās | abscōnsa | |
Ablative | abscōnsō | abscōnsā | abscōnsō | abscōnsīs | |||
Vocative | abscōnse | abscōnsa | abscōnsum | abscōnsī | abscōnsae | abscōnsa |