accessorius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From accessor (helper) +‎ -ius, from accessus, perfect passive participle of accēdō (approach).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

accessōrius (feminine accessōria, neuter accessōrium); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) accessory; supplementary

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative accessōrius accessōria accessōrium accessōriī accessōriae accessōria
Genitive accessōriī accessōriae accessōriī accessōriōrum accessōriārum accessōriōrum
Dative accessōriō accessōriō accessōriīs
Accusative accessōrium accessōriam accessōrium accessōriōs accessōriās accessōria
Ablative accessōriō accessōriā accessōriō accessōriīs
Vocative accessōrie accessōria accessōrium accessōriī accessōriae accessōria

Related terms[edit]

Descendants[edit]

Noun[edit]

accessōrius m (genitive accessōriī or accessōrī); second declension

  1. (Medieval Latin) accessory (to a crime), accomplice

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative accessōrius accessōriī
Genitive accessōriī
accessōrī1
accessōriōrum
Dative accessōriō accessōriīs
Accusative accessōrium accessōriōs
Ablative accessōriō accessōriīs
Vocative accessōrie accessōriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References[edit]