adiumentum
Latin
Etymology
Noun
adiumentum n (genitive adiumentī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | adiumentum | adiumenta |
Genitive | adiumentī | adiumentōrum |
Dative | adiumentō | adiumentīs |
Accusative | adiumentum | adiumenta |
Ablative | adiumentō | adiumentīs |
Vocative | adiumentum | adiumenta |
References
- “adiumentum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers