adiutabilis
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From adiūtāre, adiūtō + -bilis.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ad.i̯uːˈtaː.bi.lis/, [äd̪i̯uːˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ad.juˈta.bi.lis/, [äd̪juˈt̪äːbilis]
Adjective
[edit]adiūtābilis (neuter adiūtābile); third-declension two-termination adjective
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adiūtābilis | adiūtābile | adiūtābilēs | adiūtābilia | |
Genitive | adiūtābilis | adiūtābilium | |||
Dative | adiūtābilī | adiūtābilibus | |||
Accusative | adiūtābilem | adiūtābile | adiūtābilēs adiūtābilīs |
adiūtābilia | |
Ablative | adiūtābilī | adiūtābilibus | |||
Vocative | adiūtābilis | adiūtābile | adiūtābilēs | adiūtābilia |
Further reading
[edit]- adiutabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.