adnominalnie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From adnominalny +‎ -ie. First attested in 1965.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ad.nɔ.miˈnal.ɲɛ/
  • Rhymes: -alɲɛ
  • Syllabification: ad‧no‧mi‧nal‧nie

Adverb

[edit]

adnominalnie (not comparable)

  1. (grammar) adnominally (in an adnominal way; used like an adnoun, adjectivally)
    użyty adnominalnie i adwerbialnieused adnominally and adverbally
    • 1970, Polska Akademia Nauk. Komitet Słowianoznawstwa, Monografie slawistyczne[2], Zakład Narodowy im. Ossolińskich.:
      Wyrażenie przyimkowe w formie bez + gen. może być użyte adnominalnie i adwerbalnie.
      A prepositional phrase in the form bez + gen. can be used adnominally and adverbally.
    • 1991, Prace filologiczne[3], Skł. gł. w Księgarni E. Wendego, page 160:
      [] mogą więc być użyte adnominalnie lub adwerbalnie (bezokazyjne kwiaty, bezstykowy regulator, beznoclegowa wycieczka).
      [] they can therefore be used adnominally or adverbally (occasionless flowers, contactless regulator, overnight trip).
    • 1993, Kazimierz Polański, Encyklopedia językoznawstwa ogólnego[4], Zakład Narodowy im. Ossolińskich, →ISBN, page 171:
      W językoznawstwie ie. oznacza przypadek używany zarówno adnominalnie, jak i adwerbalnie , pod względem funkcjonalnym bardzo zróżnicowany.
      In linguistics ie. denotes a case used both adnominally and adverbally, functionally very different.
    • 2011, Małgorzata Górska, “Łaciński genetivus possessivus (proprietatis) a modalność”, in Linguistica Copernicana[5], volume 5, number 1, →ISSN, pages 63–75:
      Łaciński genetivus possessivus, czyli przypadek oznaczający najogólniej posiadanie, zwykle jest używany adnominalnie, tzn. jako tradycyjna przydawka rzeczowna dopełniaczowa, np. domus patrisdom ojca, ale może również pełnić funkcję predykatywną, tj. występować jako orzecznik, np. domus patris estdom jest (własnością) ojca.
      The Latin genetive possessive, i.e. a case meaning possession in general, is usually used adnominally, i.e. as a traditional genitive noun adjective, e.g. domus patris - father's house, but it can also predicative, i.e. appearing as a predicate, e.g. domus patris estthe house is (owned by) the father.
    • 2012, Szymon Grzelak, “Metodologiczne aspekty analizy kontrastywnej znaczników dyskursu w językach polskim i japońskim”, in (Please provide the book title or journal name)[6], Wydawnictwo Rys, →ISSN:
      Stwierdzenie to nie oznacza, że każdy rodzaj nieokreśloności musi być nacechowany pejoratywnie. W wypadku znacznika wyliczenia niewyczerpującego ya ‘X ya Y’ zachodzi wprawdzie implikacja, że istnieją jeszcze inne niewymienione elementy, ale ze spójnikiem tym muszą obligatoryjnie wystąpić przynajmniej dwa argumenty, a zatem nie może on być używany adnominalnie z jednym rzeczownikiem, tak jak pozostałe wyrażenia (por. Suzuki 1998: 267).
      This statement does not mean that every kind of vagueness must be pejorative. In the case of the non-exhaustive enumeration marker ya 'X ya Y', there is an implication that there are other items not mentioned, but this conjunction must necessarily be accompanied by at least two arguments, so it cannot be used adnominally with a single noun as well as other expressions (cf. Suzuki 1998: 267).
    • 2012, Struktury posesywne i partytywne w języku polskim i słoweńskim[7]:
      Zasadniczym wykładnikiem partytywności jest genetivus partitivus, czyli dopełniacz cząstkowy, występujący w grupach z rzeczownikiem (adnominalnie) lub z czasownikiem (adwerbalnie).
      The fundamental exponent of partitiviness is the genitive partitive, i.e. the partial genitive, appearing in groups with a noun (adnominally) or with a verb (adverbally).
[edit]
adjective
noun

References

[edit]
  1. ^ Adam Heinz (1965) System przypadkowy języka polskiego[1] (in Polish), Nakł. Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 45