adulescentulus
Latin
Etymology
Diminutive form from adulescēns.
Noun
adulescentulus m (genitive adulescentulī); second declension
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | adulescentulus | adulescentulī |
Genitive | adulescentulī | adulescentulōrum |
Dative | adulescentulō | adulescentulīs |
Accusative | adulescentulum | adulescentulōs |
Ablative | adulescentulō | adulescentulīs |
Vocative | adulescentule | adulescentulī |
References
- “adulescentulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adulescentulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- adulescentulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.