aequinoctium

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:03, 4 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Alternative forms

Etymology

From aequus +‎ nox +‎ -ium.

Pronunciation

Noun

aequinoctium n (genitive aequinoctiī or aequinoctī); second declension

  1. equinox

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative aequinoctium aequinoctia
Genitive aequinoctiī
aequinoctī1
aequinoctiōrum
Dative aequinoctiō aequinoctiīs
Accusative aequinoctium aequinoctia
Ablative aequinoctiō aequinoctiīs
Vocative aequinoctium aequinoctia

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

References

  • aequinoctium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aequinoctium”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • aequinoctium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • aequinoctium”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly
  • aequinoctium”, in Richard Stillwell et al., editor (1976), The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, Princeton, N.J.: Princeton University Press