affirmatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of affirmō.
Participle[edit]
affirmātus (feminine affirmāta, neuter affirmātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | affirmātus | affirmāta | affirmātum | affirmātī | affirmātae | affirmāta | |
Genitive | affirmātī | affirmātae | affirmātī | affirmātōrum | affirmātārum | affirmātōrum | |
Dative | affirmātō | affirmātō | affirmātīs | ||||
Accusative | affirmātum | affirmātam | affirmātum | affirmātōs | affirmātās | affirmāta | |
Ablative | affirmātō | affirmātā | affirmātō | affirmātīs | |||
Vocative | affirmāte | affirmāta | affirmātum | affirmātī | affirmātae | affirmāta |