aktuariusz

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin actuārius. First attested in 1802.

Pronunciation

• IPA^(key): /ak.tuˈa.rjuʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arjuʂ
• Syllabification: ak‧tu‧a‧riusz

Noun

aktuariusz m pers

1. actuary

   licencjonowany aktuariusz ― a licensed actuary

   główny aktuariusz ― the main/haedactuary

   ubezpieczeniowy aktuariusz ― an insurance actuary

   naczelny aktuariusz ― the chief actuary

   aktuariusz krajowy ― a national actuary

   rejestr aktuariuszy ― a registry of actuary

   zawód aktuariusza ― the profession of an actuary

   stowarzyszenie aktuariuszy ― an actuary association

   rola aktuariusza ― the role of an actuary

   stanowisko aktuariusza ― the position of an actuary

   praca aktuariusza ― the job of an actuary

Declension

Declension of aktuariusz

	singular	plural
nominative	aktuariusz	aktuariusze
genitive	aktuariusza	aktuariuszy/aktuariuszów
dative	aktuariuszowi	aktuariuszom
accusative	aktuariusza	aktuariuszy/aktuariuszów
instrumental	aktuariuszem	aktuariuszami
locative	aktuariuszu	aktuariuszach
vocative	aktuariuszu	aktuariusze

Further reading

• aktuariusz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• aktuariusz in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “aktuarjusz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aktuarjusz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 20
• Pęzik, Piotr, Przepiórkowski, A., Bańko, M., Górski, R., Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego‎^[2], Wydawnictwo PWN