apartigi

Esperanto

Etymology

From aparta +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): /aparˈtiɡi/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: a‧part‧i‧gi

Verb

apartigi (present apartigas, past apartigis, future apartigos, conditional apartigus, volitive apartigu)

1. (transitive) to disjoin; to separate

   Synonyms: disigi, disligi

   • 1927, L. L. Zamenhof, transl., La Sankta Biblio [The Holy Bible]‎^[1] (hardcover), London; Edinburgh: British and Foreign Bible Society; Scottish Bible Society, →ISBN, page 5:

     Kaj Dio vidis la lumon, ke ĝi estas bona; kaj Dio apartigis la lumon de la mallumo.

     And God saw the light, that it is good; and God separated the light from the darkness.

2. (transitive) to disambiguate

   Synonym: disigi

Conjugation

Conjugation of apartigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		apartigas		apartigis		apartigos
active participle		apartiganta	apartigantaj	apartiginta	apartigintaj	apartigonta	apartigontaj
	acc.	apartigantan	apartigantajn	apartigintan	apartigintajn	apartigontan	apartigontajn
passive participle		apartigata	apartigataj	apartigita	apartigitaj	apartigota	apartigotaj
	acc.	apartigatan	apartigatajn	apartigitan	apartigitajn	apartigotan	apartigotajn
nominal active participle		apartiganto	apartigantoj	apartiginto	apartigintoj	apartigonto	apartigontoj
	acc.	apartiganton	apartigantojn	apartiginton	apartigintojn	apartigonton	apartigontojn
nominal passive participle		apartigato	apartigatoj	apartigito	apartigitoj	apartigoto	apartigotoj
	acc.	apartigaton	apartigatojn	apartigiton	apartigitojn	apartigoton	apartigotojn
adverbial active participle		apartigante		apartiginte		apartigonte
adverbial passive participle		apartigate		apartigite		apartigote
		infinitive	apartigi	imperative	apartigu	conditional	apartigus

Related terms

• apartigo