arkadaş

See also: Arkadaş

Turkish

Etymology

From arka (“back”) +‎ -daş (“fellow, sharer”).

Pronunciation

• IPA^(key): [äɾ.ˈkä.däʃ]
• Hyphenation: ar‧ka‧daş

Noun

arkadaş (definite accusative arkadaşı, plural arkadaşlar)

1. friend
2. comrade
3. (in the plural) an informal word to address a group, especially of young people: guys!, people!

Declension

Inflection
Nominative	arkadaş
Definite accusative	arkadaşı
	Singular	Plural
Nominative	arkadaş	arkadaşlar
Definite accusative	arkadaşı	arkadaşları
Dative	arkadaşa	arkadaşlara
Locative	arkadaşta	arkadaşlarda
Ablative	arkadaştan	arkadaşlardan
Genitive	arkadaşın	arkadaşların
Possessive forms Singular Plural 1st singular arkadaşım arkadaşlarım 2nd singular arkadaşın arkadaşların 3rd singular arkadaşı arkadaşları 1st plural arkadaşımız arkadaşlarımız 2nd plural arkadaşınız arkadaşlarınız 3rd plural arkadaşları arkadaşları
Predicative forms Singular Plural 1st singular arkadaşım arkadaşlarım 2nd singular arkadaşsın arkadaşlarsın 3rd singular arkadaş arkadaştır arkadaşlar arkadaşlardır 1st plural arkadaşız arkadaşlarız 2nd plural arkadaşsınız arkadaşlarsınız 3rd plural arkadaşlar arkadaşlardır

Derived terms

• arkadaşla
• arkadaşlı
• arkadaşlık
• arkadaşsa
• arkadaşsız
• arkadaşsızca
• arkadaşsızlık
• arkadaşça
• hayalî arkadaş

 

See also

• dost