dost

See also: Dost, döst, Döst, and doʻst

English

Pronunciation

• IPA^(key): /dʌst/
• Homophone: dust
• Rhymes: -ʌst

Verb

dost

1. (archaic) second-person singular simple present form of do

Quotations

• For usage examples of this term, see Citations:dost.

Related terms

• do
• doest
• doth
• didst
• thou

Anagrams

• dots, tods

---

Crimean Tatar

Etymology

From Persian دوست.

Noun

dost

1. friend

Declension

Declension of dost

nominative	dost
genitive	dostnıñ
dative	dostqa
accusative	dostnı
locative	dostta
ablative	dosttan

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]^[1], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8

---

Czech

Pronunciation

• audio

  (file)

Adverb

dost

1. enough
2. pretty, rather

---

Kurdish

Noun

dost ?

1. friend (person whose company one enjoys)

This Kurdish entry was created from the translations listed at friend. It may be less reliable than other entries, and may be missing parts of speech or additional senses. Please also see dost in the Kurdish Wiktionary. This notice will be removed when the entry is checked. (more information) April 2008

---

Serbo-Croatian

Pronunciation

• IPA^(key): /dôst/

Adverb

dost

1. (colloquial) enough, sufficiently
2. (colloquial) lots of, plenty of
3. (colloquial) rather, quite (+ adjective or adverb)

Synonyms

• dosta

---

Turkish

Etymology

From Persian دوست ‎(dust).

Noun

dost ‎(definite accusative dostu, plural dostlar)

1. friend (often, arkadaş is used instead of dost)
2. paramour; an illicit male or female lover

Synonyms

• kanka (1, informal)
• metres (2, a female paramour)
• zamazingo (2, slang)

Antonyms

• düşman

Derived terms

Terms derived from dost

• dostça
• dostla

• dostluk
• dostsa

• dostsuz
• dostsuzluk

Related terms

Related terms

• dost hayatı

• dost hayatı yaşamak

Declension

declension of dost

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	dost	dostlar
definite accusative (belirtme)	dostu	dostları
dative (yönelme)	dosta	dostlara
locative (bulunma)	dostta	dostlarda
ablative (çıkma)	dosttan	dostlardan
genitive (tamlayan)	dostun	dostların

possessive forms of dost

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	dostum	dostlarım
definite accusative (belirtme)	dostumu	dostlarımı
dative (yönelme)	dostuma	dostlarıma
locative (bulunma)	dostumda	dostlarımda
ablative (çıkma)	dostumdan	dostlarımdan
genitive (tamlayan)	dostumun	dostlarımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	dostun	dostların
definite accusative (belirtme)	dostunu	dostlarını
dative (yönelme)	dostuna	dostlarına
locative (bulunma)	dostunda	dostlarında
ablative (çıkma)	dostundan	dostlarından
genitive (tamlayan)	dostunun	dostlarının
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	dostu	dostları
definite accusative (belirtme)	dostunu	dostlarını
dative (yönelme)	dostuna	dostlarına
locative (bulunma)	dostunda	dostlarında
ablative (çıkma)	dostundan	dostlarından
genitive (tamlayan)	dostunun	dostlarının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	dostumuz	dostlarımız
definite accusative (belirtme)	dostumuzu	dostlarımızı
dative (yönelme)	dostumuza	dostlarımıza
locative (bulunma)	dostumuzda	dostlarımızda
ablative (çıkma)	dostumuzdan	dostlarımızdan
genitive (tamlayan)	dostumuzun	dostlarımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	dostunuz	dostlarınız
definite accusative (belirtme)	dostunuzu	dostlarınızı
dative (yönelme)	dostunuza	dostlarınıza
locative (bulunma)	dostunuzda	dostlarınızda
ablative (çıkma)	dostunuzdan	dostlarınızdan
genitive (tamlayan)	dostunuzun	dostlarınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	dostları	dostları
definite accusative (belirtme)	dostlarını	dostlarını
dative (yönelme)	dostlarına	dostlarına
locative (bulunma)	dostlarında	dostlarında
ablative (çıkma)	dostlarından	dostlarından
genitive (tamlayan)	dostlarının	dostlarının

predicative forms of dost

simple present	singular	plural
ben (I am)	dostum	dostlarım*
sen (you are)	dostsun	dostlarsın*
o (he/she/it is)	dost / dosttur	dostlar* / dostlardır*
biz (we are)	dostuz	dostlarız
siz (you are)	dostsunuz	dostlarsınız
onlar (they are)	dostlar	dostlardır
simple past	singular	plural
ben (I was)	dosttum	dostlardım*
sen (you were)	dosttun	dostlardın*
o (he/she/it was)	dosttu	dostlardı*
biz (we were)	dosttuk	dostlardık
siz (you were)	dosttunuz	dostlardınız
onlar (they were)	dosttular	dostlardı
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	dostmuşum	dostlarmışım*
sen (you were)	dostmuşsun	dostlarmışsın*
o (he/she/it was)	dostmuş	dostlarmış*
biz (we were)	dostmuşuz	dostlarmışız
siz (you were)	dostmuşsunuz	dostlarmışsınız
onlar (they were)	dostmuşlar	dostlarmış
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.

See also

• arkadaş