دوست

Baluchi

Etymology

From Persian دوست‎ (dôst).

Noun

دوست • (dost)

1. friend

Chagatai

Etymology

From Classical Persian دوست‎ (dōst), from Middle Persian [script needed] (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠daušta⁠/).

Noun

دوست (dost) (plural دوستلار‎)

1. friend

Pashto

Etymology

From Persian دوست‎ (dôst).

Noun

دوست • (dost) m (plural دوستان‎ (dostân))

1. (obsolete, unfashionable) friend

   Synonym: ملګری‎ (mëlgëray)

Declension

declension of دوست

	singular		plural
direct	دوست (dost)		دوستان‎ (dostân)
oblique I	دوست (dost)		دوستانو‎ (dostâno)
oblique II	دوسته‎ (dosta)		دوستانو‎ (dostâno)
vocative	دوسته‎ (dosta)		دوستانو‎ (dostâno)

References

• Raverty, H. G. (1867), “دوست”, in A dictionary of the Puk'hto, Pus'hto, or language of the Afghans: with remarks on the originality of the language, and its affinity to other oriental tongues, London: Williams & Nortgate

Persian

Etymology

From Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩‎ (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠/), from Proto-Indo-European *ǵews- (“to taste, to try”). Cognates with Sanskrit जुष्ट (juṣṭa), Avestan 𐬰𐬎𐬱𐬙𐬀‎ (zušta), Latin gustus.

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [doːst]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [d̪oːst̪]

• (Dari, formal) IPA^(key): [d̪oːst̪]
  • (Kabuli) IPA^(key): [d̪oːst̪]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [d̪ʊːst̪]

• (Iran, formal) IPA^(key): [d̪uːst̪]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [d̪ɵst̪]

Readings
Classical reading?	dōst
Dari reading?	dōst
Iranian reading?	dust
Tajik reading?	düst

• Audio (Iran)

  (file)

Noun

Dari	دوست
Iranian Persian
Tajik	дӯст

دوست • (dust) (plural دوستان‎ (dustân) or دوست‌ها‎ (dust-hâ))

1. friend

   Synonym: جوره‎ (jure)

Inflection

Enclitic-attached forms of دوست (dust) (Iranian Persian)

Basic forms of دوست (dust) singular plural bare دوست (dust) دوست‌ها (dust-hấ) دوستا △ (dustấ) definitive direct object دوست را (dust râ) دوست رو △ (dusto) دوست‌ها را (dust-hấ râ) دوستا رو △ (dustấ ro) ezâfe دوست (dust-e) دوست‌های (dust-hấ-ye) دوستای △ (dustấ-ye) marked indefinite or relative definite دوستی (dust-i) دوست‌هایی (dustấn-i, dust-hấ-i) دوستایی △ (dustấi) △ Colloquial.     Possessive forms of دوست (dust) singular plural 1st person singular (“my”) دوستم‎ (dustam) دوست‌هایم‎ (dust-hấyam) دوست‌هام، دوستام‎ △ (dustấm) 2nd person singular (“your”) دوستت‎ (dustat) [Term?] △ (dustet) دوست‌هایت‎ (dust-hấyat) دوست‌هات، دوستات‎ △ (dustất) 3rd person singular (“his, her, its”) دوستش‎ (dustaš) [Term?] △ (dusteš) دوست‌هایش‎ (dust-hấyaš) دوست‌هاش، دوستاش‎ △ (dustấš) 1st plural (“our”) دوستمان‎ (dustemân) دوستمون‎ △ (dustemun) دوست‌هایمان‎ (dust-hấyemân) دوست‌هامون، دوستامون‎ △ (dustấmun) 2nd plural (“your”) دوستتان‎ (dustetân) دوستتون‎ △ (dustetun) دوست‌هایتان‎ (dust-hấyetân) دوست‌هاتون، دوستاتون‎ △ (dustấtun) 3rd plural (“their”) دوستشان‎ (dustešân) دوستشون‎ △ (dustešun) دوست‌هایشان‎ (dust-hấyešân) دوست‌هاشون، دوستاشون‎ △ (dustấšun) △ Colloquial.

Enclitic-attached forms of دوست (dōst) (Dari Persian)

Basic forms of دوست (dōst) (Classical and Dari Persian) singular plural bare دوست (dōst) دوست‌ها (dōst-hā́) definitive direct object دوست را (dōst rā́) دوست ره △ (dōsta) دوست‌ها را (dōst-hā́ rā́) دوستا ره △ (dōstā́ ra) izāfa دوست (dōst-i) دوست‌های (dōst-hā́-yi) دوستای △ (dōstā́-yi) marked indefinite / relative definite دوستی (dōst-ē) دوست‌هایی (dōstā́n-ē, dōst-hā́-ē) دوستایی △ (dōstā́-yē) △ Colloquial Dari.     Possessive forms of دوست (dōst) singular plural 1st person singular (“my”) دوستم‎ (dōstam) دوست‌هایم‎ (dōst-hā́yam) دوستایم‎ △ (dōstā́ym) 2nd person singular (“your”) دوستت‎ (dōstat) دوست‌هایت‎ (dōst-hā́yat) دوستایت‎ △ (dōstā́yt) 3rd person singular (“his, her, its”) دوستش‎ (dōstaš) دوستشِی‎ △ (dōstšī) دوست‌هایش‎ (dōst-hā́yaš) دوستایش‎ △ (dōstā́yš) 1st plural (“our”) دوستمان‎ (dōstimān) دوستما‎ △ (dōstimā) دوست‌هایمان‎ (dōst-hā́yimān) دوستایما‎ △ (dōstā́ymā) 2nd plural (“your”) دوستتان‎ (dōstitān) دوست‌هایتان‎ (dōst-hā́yitān) دوستایتان‎ △ (dōstā́ytān) 3rd plural (“their”) دوستشان‎ (dōstišān) دوست‌هایشان‎ (dōst-hā́yišān) دوستایشان‎ △ (dōstā́yšān) △ Colloquial.

Derived terms

• دوست داشتن‎ (dust dâštan)
• دوستانه‎ (dustâne)
• دوستی‎ (dusti)

Descendants

Descendants

• → Armenian: դոստ (dost)
• → Azerbaijani: dost
• → Baluchi: دوست‎ (dost)
• → Bashkir: дуҫ (duθ)
• → Bengali: দোস্ত (dōsto)
• → Chinese:

  Mandarin: 朵斯提 (duǒsītí)

• → Crimean Tatar: dost
• → Dongxiang: dosi
• → Hindi: दोस्त (dost)
• → Kazakh: дос (dos)
• → Northern Kurdish: dost
• → Kyrgyz: дос (dos)
• → Pashto: دوست‎ (dost)
• → Punjabi: ਦੋਸਤ (dost), دوست‎ (dost)
• → Turkish: dost
• → Urdu: دوست‎ (dost)
• → Uyghur: دوست‎ (dost)
• → Uzbek: doʻst
• → Zazaki: dost

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian دوست‎ (dôst), ultimately from Proto-Indo-European *ǵews- (“to taste, to try”).

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /d̪oːst̪/
• Rhymes: -oːst̪

Noun

دوسْت • (dost) m (Hindi spelling दोस्त)

1. friend

   Synonyms: یار‎ (yar), متر‎ (mitra)

Declension

Declension of دوست
	singular	plural
direct	دوست (dost)	دوست (dost)
oblique	دوست (dost)	دوستوں‎ (dostō̃)
vocative	دوست (dost)	دوستو‎ (dostō)

Related terms

• دوستی‎ (dostī, “friendship”)
• سہیلی‎ (sahelī, “female friend”)

References

• “دوست”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
• “دوست”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English] (in English), Noida, India: Rekhta Foundation, 2023.

Uyghur

Other scripts
Perso-Arabic	دوست
Latin	‍dost‍
Cyrillic	дост

Etymology

From Chagatai دوست‎, from Classical Persian دوست‎ (dōst), from Middle Persian [script needed] (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠daušta⁠/).

Pronunciation

• IPA^(key): /dos/

Noun

دوست • (dost) (plural دوستلار‎ (dostlar))

1. friend

   Synonyms: ئاداش‎ (adash), ئاغىنە‎ (aghine), ئۈلپەت‎ (ülpet)

   ‏دۈشمەننىڭ دۈشمىنى دوست.‎‎

   düshmenning düshmini dost.

   An enemy of an enemy is a friend.

Usage notes

دوست‎ (dost) is the regular term for a friend, while ئاداش‎ (adash) refers to close friends. However, ئاداش‎ (adash) should be used to strangers to show politeness. ئاغىنە‎ (aghine) is used for contemporaries, while ئۈلپەت‎ (ülpet) refers to companions at work, or whom one is collaborating with.