düşman

See also: duşman, dušman, and dușman

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		дүшман
Abjad		دوشمان

Pronunciation

• IPA^(key): [dyʃˈmɑ(ː)n]

• Audio (Baku):

  (file)

• Hyphenation: düş‧man

Noun

düşman (definite accusative düşmanı, plural düşmanlar)

1. dated form of düşmən (“enemy”)
   • (Can we date this quote?), “Bu gün ayın üçüdür [Today is 3rd of the month]”‎^[1]performed by Rəşid Behbudov:

     Kor olsun düşmanımız, yar, kor olsun düşmanımız.

     May our enemy become blind, my love, may our enemy become blind.

Declension

Declension of düşman

	singular	plural
nominative	düşman	düşmanlar
definite accusative	düşmanı	düşmanları
dative	düşmana	düşmanlara
locative	düşmanda	düşmanlarda
ablative	düşmandan	düşmanlardan
definite genitive	düşmanın	düşmanların

Possessive forms of düşman

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanım	düşmanlarım
sənin (“your”)	düşmanın	düşmanların
onun (“his/her/its”)	düşmanı	düşmanları
bizim (“our”)	düşmanımız	düşmanlarımız
sizin (“your”)	düşmanınız	düşmanlarınız
onların (“their”)	düşmanı or düşmanları	düşmanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımı	düşmanlarımı
sənin (“your”)	düşmanını	düşmanlarını
onun (“his/her/its”)	düşmanını	düşmanlarını
bizim (“our”)	düşmanımızı	düşmanlarımızı
sizin (“your”)	düşmanınızı	düşmanlarınızı
onların (“their”)	düşmanını or düşmanlarını	düşmanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanıma	düşmanlarıma
sənin (“your”)	düşmanına	düşmanlarına
onun (“his/her/its”)	düşmanına	düşmanlarına
bizim (“our”)	düşmanımıza	düşmanlarımıza
sizin (“your”)	düşmanınıza	düşmanlarınıza
onların (“their”)	düşmanına or düşmanlarına	düşmanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımda	düşmanlarımda
sənin (“your”)	düşmanında	düşmanlarında
onun (“his/her/its”)	düşmanında	düşmanlarında
bizim (“our”)	düşmanımızda	düşmanlarımızda
sizin (“your”)	düşmanınızda	düşmanlarınızda
onların (“their”)	düşmanında or düşmanlarında	düşmanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımdan	düşmanlarımdan
sənin (“your”)	düşmanından	düşmanlarından
onun (“his/her/its”)	düşmanından	düşmanlarından
bizim (“our”)	düşmanımızdan	düşmanlarımızdan
sizin (“your”)	düşmanınızdan	düşmanlarınızdan
onların (“their”)	düşmanından or düşmanlarından	düşmanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımın	düşmanlarımın
sənin (“your”)	düşmanının	düşmanlarının
onun (“his/her/its”)	düşmanının	düşmanlarının
bizim (“our”)	düşmanımızın	düşmanlarımızın
sizin (“your”)	düşmanınızın	düşmanlarınızın
onların (“their”)	düşmanının or düşmanlarının	düşmanlarının

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دشمن (düşman, düşmen), from Persian دشمن (došman).

Pronunciation

• IPA^(key): [dyʃˈmɑn]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: düş‧man

Adjective

düşman

1. enemy

Declension

Predicative forms of düşman

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	düşmanım	düşman mıyım?
sen (you are)	düşmansın	düşman mısın?
o (he/she/it is)	düşman / düşmandır	düşman mı?
biz (we are)	düşmanız	düşman mıyız?
siz (you are)	düşmansınız	düşman mısınız?
onlar (they are)	düşman(lar)	düşman(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	düşmandım	düşman mıydım?
sen (you were)	düşmandın	düşman mıydın?
o (he/she/it was)	düşmandı	düşman mıydı?
biz (we were)	düşmandık	düşman mıydık?
siz (you were)	düşmandınız	düşman mıydınız?
onlar (they were)	düşmandılar	düşman mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	düşmanmışım	düşman mıymışım?
sen (you were)	düşmanmışsın	düşman mıymışsın?
o (he/she/it was)	düşmanmış	düşman mıymış?
biz (we were)	düşmanmışız	düşman mıymışız?
siz (you were)	düşmanmışsınız	düşman mıymışsınız?
onlar (they were)	düşmanmışlar	düşman mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	düşmansam	düşman mıysam?
sen (if you)	düşmansan	düşman mıysan?
o (if he/she/it)	düşmansa	düşman mıysa?
biz (if we)	düşmansak	düşman mıysak?
siz (if you)	düşmansanız	düşman mıysanız?
onlar (if they)	düşmansalar	düşman mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Noun

düşman (definite accusative düşmanı, plural düşmanlar)

1. enemy
2. (military) enemy

Declension

Declension of düşman

singular plural nominative düşman düşmanlar definite accusative düşmanı düşmanları dative düşmana düşmanlara locative düşmanda düşmanlarda ablative düşmandan düşmanlardan genitive düşmanın düşmanların Possessive forms nominative singular plural 1st singular düşmanım düşmanlarım 2nd singular düşmanın düşmanların 3rd singular düşmanı düşmanları 1st plural düşmanımız düşmanlarımız 2nd plural düşmanınız düşmanlarınız 3rd plural düşmanları düşmanları definite accusative singular plural 1st singular düşmanımı düşmanlarımı 2nd singular düşmanını düşmanlarını 3rd singular düşmanını düşmanlarını 1st plural düşmanımızı düşmanlarımızı 2nd plural düşmanınızı düşmanlarınızı 3rd plural düşmanlarını düşmanlarını dative singular plural 1st singular düşmanıma düşmanlarıma 2nd singular düşmanına düşmanlarına 3rd singular düşmanına düşmanlarına 1st plural düşmanımıza düşmanlarımıza 2nd plural düşmanınıza düşmanlarınıza 3rd plural düşmanlarına düşmanlarına locative singular plural 1st singular düşmanımda düşmanlarımda 2nd singular düşmanında düşmanlarında 3rd singular düşmanında düşmanlarında 1st plural düşmanımızda düşmanlarımızda 2nd plural düşmanınızda düşmanlarınızda 3rd plural düşmanlarında düşmanlarında ablative singular plural 1st singular düşmanımdan düşmanlarımdan 2nd singular düşmanından düşmanlarından 3rd singular düşmanından düşmanlarından 1st plural düşmanımızdan düşmanlarımızdan 2nd plural düşmanınızdan düşmanlarınızdan 3rd plural düşmanlarından düşmanlarından genitive singular plural 1st singular düşmanımın düşmanlarımın 2nd singular düşmanının düşmanlarının 3rd singular düşmanının düşmanlarının 1st plural düşmanımızın düşmanlarımızın 2nd plural düşmanınızın düşmanlarınızın 3rd plural düşmanlarının düşmanlarının Predicative forms singular plural 1st singular düşmanım düşmanlarım 2nd singular düşmansın düşmanlarsın 3rd singular düşman düşmandır düşmanlar düşmanlardır 1st plural düşmanız düşmanlarız 2nd plural düşmansınız düşmanlarsınız 3rd plural düşmanlar düşmanlardır

Synonyms

• antagonist
• hasım
• yağı

Antonyms

• dost

Derived terms

• düşmanlık
• düşmanca