arvettuminen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

arvettua +‎ -minen

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɑrʋetːuminen/, [ˈɑ̝rʋe̞t̪ˌt̪umine̞n]
  • Rhymes: -uminen
  • Syllabification(key): ar‧vet‧tu‧mi‧nen

Noun[edit]

arvettuminen

  1. verbal noun of arvettua
    1. scabbing

Declension[edit]

Inflection of arvettuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative arvettuminen arvettumiset
genitive arvettumisen arvettumisten
arvettumisien
partitive arvettumista arvettumisia
illative arvettumiseen arvettumisiin
singular plural
nominative arvettuminen arvettumiset
accusative nom. arvettuminen arvettumiset
gen. arvettumisen
genitive arvettumisen arvettumisten
arvettumisien
partitive arvettumista arvettumisia
inessive arvettumisessa arvettumisissa
elative arvettumisesta arvettumisista
illative arvettumiseen arvettumisiin
adessive arvettumisella arvettumisilla
ablative arvettumiselta arvettumisilta
allative arvettumiselle arvettumisille
essive arvettumisena arvettumisina
translative arvettumiseksi arvettumisiksi
abessive arvettumisetta arvettumisitta
instructive arvettumisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of arvettuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative arvettumiseni arvettumiseni
accusative nom. arvettumiseni arvettumiseni
gen. arvettumiseni
genitive arvettumiseni arvettumisteni
arvettumisieni
partitive arvettumistani arvettumisiani
inessive arvettumisessani arvettumisissani
elative arvettumisestani arvettumisistani
illative arvettumiseeni arvettumisiini
adessive arvettumisellani arvettumisillani
ablative arvettumiseltani arvettumisiltani
allative arvettumiselleni arvettumisilleni
essive arvettumisenani arvettumisinani
translative arvettumisekseni arvettumisikseni
abessive arvettumisettani arvettumisittani
instructive
comitative arvettumisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative arvettumisesi arvettumisesi
accusative nom. arvettumisesi arvettumisesi
gen. arvettumisesi
genitive arvettumisesi arvettumistesi
arvettumisiesi
partitive arvettumistasi arvettumisiasi
inessive arvettumisessasi arvettumisissasi
elative arvettumisestasi arvettumisistasi
illative arvettumiseesi arvettumisiisi
adessive arvettumisellasi arvettumisillasi
ablative arvettumiseltasi arvettumisiltasi
allative arvettumisellesi arvettumisillesi
essive arvettumisenasi arvettumisinasi
translative arvettumiseksesi arvettumisiksesi
abessive arvettumisettasi arvettumisittasi
instructive
comitative arvettumisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative arvettumisemme arvettumisemme
accusative nom. arvettumisemme arvettumisemme
gen. arvettumisemme
genitive arvettumisemme arvettumistemme
arvettumisiemme
partitive arvettumistamme arvettumisiamme
inessive arvettumisessamme arvettumisissamme
elative arvettumisestamme arvettumisistamme
illative arvettumiseemme arvettumisiimme
adessive arvettumisellamme arvettumisillamme
ablative arvettumiseltamme arvettumisiltamme
allative arvettumisellemme arvettumisillemme
essive arvettumisenamme arvettumisinamme
translative arvettumiseksemme arvettumisiksemme
abessive arvettumisettamme arvettumisittamme
instructive
comitative arvettumisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative arvettumisenne arvettumisenne
accusative nom. arvettumisenne arvettumisenne
gen. arvettumisenne
genitive arvettumisenne arvettumistenne
arvettumisienne
partitive arvettumistanne arvettumisianne
inessive arvettumisessanne arvettumisissanne
elative arvettumisestanne arvettumisistanne
illative arvettumiseenne arvettumisiinne
adessive arvettumisellanne arvettumisillanne
ablative arvettumiseltanne arvettumisiltanne
allative arvettumisellenne arvettumisillenne
essive arvettumisenanne arvettumisinanne
translative arvettumiseksenne arvettumisiksenne
abessive arvettumisettanne arvettumisittanne
instructive
comitative arvettumisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative arvettumisensa arvettumisensa
accusative nom. arvettumisensa arvettumisensa
gen. arvettumisensa
genitive arvettumisensa arvettumistensa
arvettumisiensa
partitive arvettumistaan
arvettumistansa
arvettumisiaan
arvettumisiansa
inessive arvettumisessaan
arvettumisessansa
arvettumisissaan
arvettumisissansa
elative arvettumisestaan
arvettumisestansa
arvettumisistaan
arvettumisistansa
illative arvettumiseensa arvettumisiinsa
adessive arvettumisellaan
arvettumisellansa
arvettumisillaan
arvettumisillansa
ablative arvettumiseltaan
arvettumiseltansa
arvettumisiltaan
arvettumisiltansa
allative arvettumiselleen
arvettumisellensa
arvettumisilleen
arvettumisillensa
essive arvettumisenaan
arvettumisenansa
arvettumisinaan
arvettumisinansa
translative arvettumisekseen
arvettumiseksensa
arvettumisikseen
arvettumisiksensa
abessive arvettumisettaan
arvettumisettansa
arvettumisittaan
arvettumisittansa
instructive
comitative arvettumisineen
arvettumisinensa