assitus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of asserō.

Participle[edit]

assitus (feminine assita, neuter assitum); first/second-declension participle

  1. asserted

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative assitus assita assitum assitī assitae assita
Genitive assitī assitae assitī assitōrum assitārum assitōrum
Dative assitō assitō assitīs
Accusative assitum assitam assitum assitōs assitās assita
Ablative assitō assitā assitō assitīs
Vocative assite assita assitum assitī assitae assita

References[edit]