béalaigh

See also: bealaigh

Irish

Verb

béalaigh (present analytic béalaíonn, future analytic béalóidh, verbal noun béalú, past participle béalaithe)

1. (transitive) Alternative form of béalraigh (“gossip about, spread gossip”)

Conjugation

conjugation of béalaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	béalaím	béalaíonn tú; béalaír†	béalaíonn sé, sí	béalaímid; béalaíonn muid	béalaíonn sibh	béalaíonn siad; béalaíd†	a bhéalaíonn; a bhéalaíos / a mbéalaíonn*; a mbéalaíos*	béalaítear
	past	bhéalaigh mé; bhéalaíos	bhéalaigh tú; bhéalaís	bhéalaigh sé, sí	bhéalaíomar; bhéalaigh muid	bhéalaigh sibh; bhéalaíobhair	bhéalaigh siad; bhéalaíodar	a bhéalaigh / ar bhéalaigh*	béalaíodh
	past habitual	bhéalaínn / mbéalaínn‡‡	bhéalaíteá / mbéalaíteᇇ	bhéalaíodh sé, sí / mbéalaíodh sé, s퇇	bhéalaímis; bhéalaíodh muid / mbéalaímis‡‡; mbéalaíodh muid‡‡	bhéalaíodh sibh / mbéalaíodh sibh‡‡	bhéalaídís; bhéalaíodh siad / mbéalaídís‡‡; mbéalaíodh siad‡‡	a bhéalaíodh / a mbéalaíodh*	bhéalaítí / mbéalaít퇇
future		béalóidh mé; béalód; béalóchaidh mé†	béalóidh tú; béalóir†; béalóchaidh tú†	béalóidh sé, sí; béalóchaidh sé, sí†	béalóimid; béalóidh muid; béalóchaimid†; béalóchaidh muid†	béalóidh sibh; béalóchaidh sibh†	béalóidh siad; béalóid†; béalóchaidh siad†	a bhéalóidh; a bhéalós; a bhéalóchaidh†; a bhéalóchas† / a mbéalóidh*; a mbéalós*; a mbéalóchaidh*†; a mbéalóchas*†	béalófar; béalóchar†
conditional		bhéalóinn; bhéalóchainn† / mbéalóinn‡‡; mbéalóchainn†‡‡	bhéalófá; bhéalóchthᆠ/ mbéalófᇇ; mbéalóchthᆇ‡	bhéalódh sé, sí; bhéalóchadh sé, s토/ mbéalódh sé, s퇇; mbéalóchadh sé, s톇‡	bhéalóimis; bhéalódh muid; bhéalóchaimis†; bhéalóchadh muid† / mbéalóimis‡‡; mbéalódh muid‡‡; mbéalóchaimis†‡‡; mbéalóchadh muid†‡‡	bhéalódh sibh; bhéalóchadh sibh† / mbéalódh sibh‡‡; mbéalóchadh sibh†‡‡	bhéalóidís; bhéalódh siad; bhéalóchadh siad† / mbéalóidís‡‡; mbéalódh siad‡‡; mbéalóchadh siad†‡‡	a bhéalódh; a bhéalóchadh† / a mbéalódh*; a mbéalóchadh*†	bhéalófaí; bhéalóchtha토/ mbéalófa퇇; mbéalóchtha톇‡
subjunctive	present	go mbéalaí mé; go mbéalaíod†	go mbéalaí tú; go mbéalaír†	go mbéalaí sé, sí	go mbéalaímid; go mbéalaí muid	go mbéalaí sibh	go mbéalaí siad; go mbéalaíd†	—	go mbéalaítear
	past	dá mbéalaínn	dá mbéalaíteá	dá mbéalaíodh sé, sí	dá mbéalaímis; dá mbéalaíodh muid	dá mbéalaíodh sibh	dá mbéalaídís; dá mbéalaíodh siad	—	dá mbéalaítí
imperative		béalaím	béalaigh	béalaíodh sé, sí	béalaímis	béalaígí; béalaídh†	béalaídís	—	béalaítear
verbal noun		béalú
past participle		béalaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
béalaigh	bhéalaigh	mbéalaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “béalaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN