błonica

See also: błonicą

Polish

Etymology

From błona +‎ -ica. The medical sense is a calque of French diphtérie, from Ancient Greek διφθέρα (diphthéra). First attested in 1861.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɔˈɲi.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: bło‧ni‧ca

Noun

błonica f

1. diphtheria

   Synonyms: dyfteria, dyfteryt

   błonica gardła ― throat diphtheria

   błonica krtani ― larynx diphtheria

   błonica nosa ― diphtheria of the nose

   błonica spojówek ― conjunctiva diphtheria

   błonica skóry ― diphtheria of the skin

   szczepionka przeciw błonicy ― a vaccine for diphtheria

   bakterie błonicy ― diphtherial bacteria

   epidemia błonicy ― a diphtheria epidemic

   objawy błonicy ― symptoms of diphtheria

   postacie błonicy ― forms of diphtheria

   wywoływać błonicę ― to cause diphtheria

   zarażenie błonicą ― a diphtherial infection

   zaszczepić się przeciwko błonicy ― to get vaccinated for diphtheria

   narażony na błonicę ― vulnerable to diphtheria

   uodpornić się na błonicę ― to get immunized to diphtheria

   zachorować na błonicę ― to get sick with diphtheria

   chronić przed błonicą ― to protect against/from diphtheria

2. sea lettuce (any green algae of the genus Ulva)

   Synonym: ulwa

Declension

Declension of błonica

	singular	plural
nominative	błonica	błonice
genitive	błonicy	błonic
dative	błonicy	błonicom
accusative	błonicę	błonice
instrumental	błonicą	błonicami
locative	błonicy	błonicach
vocative	błonico	błonice

Derived terms

adjectives

• błonicowy
• błoniczy

 

Related terms

adjectives

• błoniasty
• błonkoskrzydły
• błonkotwórczy
• błonkowaty
• błonkowy
• błonnikowy
• błonotwórczy
• błonowy

 

nouns

• błona
• błoneczka
• błonie
• błonka
• błonkoskrzydłe
• błonkówka
• błonkówki
• błonnik

 

Further reading

• błonica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błonica in Polish dictionaries at PWN