bałagan

Polish

Etymology

Borrowed from Russian балага́н (balagán).

Pronunciation

• IPA^(key): /baˈwa.ɡan/

• Audio:

  (file)

Noun

bałagan m inan

1. mess; disorder

Declension

Declension of bałagan

	singular
nominative	bałagan
genitive	bałaganu
dative	bałaganowi
accusative	bałagan
instrumental	bałaganem
locative	bałaganie
vocative	bałaganie

Synonyms

• See Thesaurus:nieporządek

Derived terms

• bałaganiarz
• bałaganiara
• bałaganiarstwo
• bałaganienie
• nabałaganienie
• bałaganić
• nabałaganić
• bałaganiarsko

Further reading

• Template:R:PWN