bałaganiarz

Polish

Etymology

From bałagan +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ba.waˈɡa.ɲaʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲaʂ
• Syllabification: ba‧ła‧ga‧niarz

Noun

bałaganiarz m pers (female equivalent bałaganiara or bałaganiarka)

1. (colloquial) slob (messy person)

   Antonym: pedant

Declension

Declension of bałaganiarz

	singular	plural
nominative	bałaganiarz	bałaganiarze
genitive	bałaganiarza	bałaganiarzy
dative	bałaganiarzowi	bałaganiarzom
accusative	bałaganiarza	bałaganiarzy
instrumental	bałaganiarzem	bałaganiarzami
locative	bałaganiarzu	bałaganiarzach
vocative	bałaganiarzu	bałaganiarze

Related terms

adjective

• bałaganiarski

 

adverb

• bałaganiarsko

 

nouns

• bałagan
• bałaganiarstwo
• bałaganik

 

verbs

• bałaganić
• nabałaganić
• przebałaganić
• rozbałaganić
• zabałaganić

 

Further reading

• bałaganiarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bałaganiarz in Polish dictionaries at PWN