babilaĉi

Esperanto

Etymology

From babili +‎ -aĉ-.

Pronunciation

• IPA^(key): [babilˈat͡ʃi]
• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: ba‧bil‧aĉ‧i

Verb

babilaĉi (present babilaĉas, past babilaĉis, future babilaĉos, conditional babilaĉus, volitive babilaĉu)

1. (derogatory) to blather, blither, babble
   • 1999, Anna Löwenstein, La ŝtona urbo, Antwerp: Flandra Esperanto-Ligo, →ISBN, →OCLC:

     Jen vi nehaltigeble babilaĉis dum Fortunato simple staris kaj aŭskultadis.

     There you were endlessly blathering while Fortunato just stood and listened.

Conjugation

Conjugation of babilaĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense babilaĉas babilaĉis babilaĉos active participle babilaĉanta babilaĉantaj babilaĉinta babilaĉintaj babilaĉonta babilaĉontaj acc. babilaĉantan babilaĉantajn babilaĉintan babilaĉintajn babilaĉontan babilaĉontajn nominal active participle babilaĉanto babilaĉantoj babilaĉinto babilaĉintoj babilaĉonto babilaĉontoj acc. babilaĉanton babilaĉantojn babilaĉinton babilaĉintojn babilaĉonton babilaĉontojn adverbial active participle babilaĉante babilaĉinte babilaĉonte infinitive babilaĉi imperative babilaĉu conditional babilaĉus