bahane

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish بهانه (bahāne, mahāna, māna, a pretext, an excuse, reputed blemish, defect or fault),[1][2] from Classical Persian بهانه (bahâne, excuse).[3]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ba.haːˈne/
  • (file)
  • Hyphenation: ba‧ha‧ne

Noun[edit]

bahane (definite accusative bahaneyi, plural bahaneler)

  1. An excuse, a made-up reason to hide the real one.
    Synonym: mazeret

Declension[edit]

Inflection
Nominative bahane
Definite accusative bahaneyi
Singular Plural
Nominative bahane bahaneler
Definite accusative bahaneyi bahaneleri
Dative bahaneye bahanelere
Locative bahanede bahanelerde
Ablative bahaneden bahanelerden
Genitive bahanenin bahanelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular bahanem bahanelerim
2nd singular bahanen bahanelerin
3rd singular bahanesi bahaneleri
1st plural bahanemiz bahanelerimiz
2nd plural bahaneniz bahaneleriniz
3rd plural bahaneleri bahaneleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular bahanemi bahanelerimi
2nd singular bahaneni bahanelerini
3rd singular bahanesini bahanelerini
1st plural bahanemizi bahanelerimizi
2nd plural bahanenizi bahanelerinizi
3rd plural bahanelerini bahanelerini
Dative
Singular Plural
1st singular bahaneme bahanelerime
2nd singular bahanene bahanelerine
3rd singular bahanesine bahanelerine
1st plural bahanemize bahanelerimize
2nd plural bahanenize bahanelerinize
3rd plural bahanelerine bahanelerine
Locative
Singular Plural
1st singular bahanemde bahanelerimde
2nd singular bahanende bahanelerinde
3rd singular bahanesinde bahanelerinde
1st plural bahanemizde bahanelerimizde
2nd plural bahanenizde bahanelerinizde
3rd plural bahanelerinde bahanelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular bahanemden bahanelerimden
2nd singular bahanenden bahanelerinden
3rd singular bahanesinden bahanelerinden
1st plural bahanemizden bahanelerimizden
2nd plural bahanenizden bahanelerinizden
3rd plural bahanelerinden bahanelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular bahanemin bahanelerimin
2nd singular bahanenin bahanelerinin
3rd singular bahanesinin bahanelerinin
1st plural bahanemizin bahanelerimizin
2nd plural bahanenizin bahanelerinizin
3rd plural bahanelerinin bahanelerinin

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “بهانه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 415
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “بهانه”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 298
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “bahane”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]