bannfæra
Icelandic
[edit]Verb
[edit]bannfæra (weak verb, third-person singular past indicative bannfærði, supine bannfært)
Conjugation
[edit]bannfæra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bannfæra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bannfært | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bannfærandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég bannfæri | við bannfærum | present (nútíð) |
ég bannfæri | við bannfærum |
| þú bannfærir | þið bannfærið | þú bannfærir | þið bannfærið | ||
| hann, hún, það bannfærir | þeir, þær, þau bannfæra | hann, hún, það bannfæri | þeir, þær, þau bannfæri | ||
| past (þátíð) |
ég bannfærði | við bannfærðum | past (þátíð) |
ég bannfærði | við bannfærðum |
| þú bannfærðir | þið bannfærðuð | þú bannfærðir | þið bannfærðuð | ||
| hann, hún, það bannfærði | þeir, þær, þau bannfærðu | hann, hún, það bannfærði | þeir, þær, þau bannfærðu | ||
| imperative (boðháttur) |
bannfær (þú) | bannfærið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bannfærðu | bannfæriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bannfærast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bannfærast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bannfærst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bannfærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég bannfærist | við bannfærumst | present (nútíð) |
ég bannfærist | við bannfærumst |
| þú bannfærist | þið bannfærist | þú bannfærist | þið bannfærist | ||
| hann, hún, það bannfærist | þeir, þær, þau bannfærast | hann, hún, það bannfærist | þeir, þær, þau bannfærist | ||
| past (þátíð) |
ég bannfærðist | við bannfærðumst | past (þátíð) |
ég bannfærðist | við bannfærðumst |
| þú bannfærðist | þið bannfærðust | þú bannfærðist | þið bannfærðust | ||
| hann, hún, það bannfærðist | þeir, þær, þau bannfærðust | hann, hún, það bannfærðist | þeir, þær, þau bannfærðust | ||
| imperative (boðháttur) |
bannfærst (þú) | bannfærist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bannfærstu | bannfæristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bannfærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)