behofian
Jump to navigation
Jump to search
Old English[edit]
Etymology[edit]
From be- + *hōfian; compare behōf.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
behōfian
Conjugation[edit]
Conjugation of behōfian (weak class 2)
infinitive | behōfian | behōfienne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | behōfiġe | behōfode |
second person singular | behōfast | behōfodest |
third person singular | behōfaþ | behōfode |
plural | behōfiaþ | behōfodon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | behōfiġe | behōfode |
plural | behōfiġen | behōfoden |
imperative | ||
singular | behōfa | |
plural | behōfiaþ | |
participle | present | past |
behōfiende | behōfod |