beinmergur
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From bein (“bone”) + mergur (“marrow”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]beinmergur m (genitive singular beinmergjar, no plural)
Declension
[edit]Declension of beinmergur | ||
---|---|---|
m-s2 | singular | |
indefinite | definite | |
nominative | beinmergur | beinmergurinn |
accusative | beinmerg | beinmerginn |
dative | beinmerg | beinmergnum |
genitive | beinmergjar | beinmergjarins |