bezdzięczny

Old Polish

Etymology

From bez- +‎ dzięka +‎ -ny. First attested in 1470.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bɛzd͡ʑæ̃t͡ʃʲnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɛzd͡ʑæ̃t͡ʃʲnɨ/

Adjective

bezdzięczny

1. forced; coerced
   • 1991 [1470], Elżbieta Belcarzowa, editor, XV-wieczne polonica w zbiorach Państwowej Biblioteki Publicznej im. Sałtykowa-Szczedrina w Leningradzie, page 23:

     Talis pauper benivolus cicius aufugit iram, sed pauper *bezdzącczny... irascitur et comovetur

     [Talis pauper benivolus cicius aufugit iram, sed pauper bezdzięczny... irascitur et comovetur]

Derived terms=

nouns

• bezdzięczność

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “bezdzięczny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN