bicinctus
Latin
Etymology
bi- (“two”) + cinctum (“belt”, “girdle”) + -us (suffix forming adjectives)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /biˈkiːnk.tus/, [bɪˈkiːŋkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /biˈt͡ʃink.tus/, [biˈt͡ʃiŋkt̪us]
Adjective
bicīnctus (feminine bicīncta, neuter bicīnctum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bicīnctus | bicīncta | bicīnctum | bicīnctī | bicīnctae | bicīncta | |
Genitive | bicīnctī | bicīnctae | bicīnctī | bicīnctōrum | bicīnctārum | bicīnctōrum | |
Dative | bicīnctō | bicīnctō | bicīnctīs | ||||
Accusative | bicīnctum | bicīnctam | bicīnctum | bicīnctōs | bicīnctās | bicīncta | |
Ablative | bicīnctō | bicīnctā | bicīnctō | bicīnctīs | |||
Vocative | bicīncte | bicīncta | bicīnctum | bicīnctī | bicīnctae | bicīncta |