bilingwalny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of English bilingual +‎ -ny.[1] By surface analysis, bilingwizm +‎ -alny. First attested in 1968.[2][3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bi.liŋˈɡval.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: bi‧lin‧gwal‧ny

Adjective

[edit]

bilingwalny (not comparable, no derived adverb)

  1. bilingual (speaking two languages)
    Synonym: dwujęzyczny

Declension

[edit]
[edit]
nouns

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilingwalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Edward Balcerzan (1968) Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego: z zagadnień teorii przekładu[1] (in Polish), page 218
  3. ^ bilingwalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]