bipartitus
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /bi.parˈtiː.tus/, [bɪpärˈt̪iːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bi.parˈti.tus/, [bipärˈt̪iːt̪us]
Adjective
[edit]bipartītus (feminine bipartīta, neuter bipartītum, adverb bipartītō); first/second-declension adjective
- bipartite (divided in two parts)
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bipartītus | bipartīta | bipartītum | bipartītī | bipartītae | bipartīta | |
Genitive | bipartītī | bipartītae | bipartītī | bipartītōrum | bipartītārum | bipartītōrum | |
Dative | bipartītō | bipartītō | bipartītīs | ||||
Accusative | bipartītum | bipartītam | bipartītum | bipartītōs | bipartītās | bipartīta | |
Ablative | bipartītō | bipartītā | bipartītō | bipartītīs | |||
Vocative | bipartīte | bipartīta | bipartītum | bipartītī | bipartītae | bipartīta |
References
[edit]- “bipartitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers