bipertitus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /bi.perˈtiː.tus/, [bɪpɛrˈt̪iːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bi.perˈti.tus/, [biperˈt̪iːt̪us]
Adjective
[edit]bipertītus (feminine bipertīta, neuter bipertītum); first/second-declension adjective
- bipartite (divided in two parts)
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bipertītus | bipertīta | bipertītum | bipertītī | bipertītae | bipertīta | |
Genitive | bipertītī | bipertītae | bipertītī | bipertītōrum | bipertītārum | bipertītōrum | |
Dative | bipertītō | bipertītō | bipertītīs | ||||
Accusative | bipertītum | bipertītam | bipertītum | bipertītōs | bipertītās | bipertīta | |
Ablative | bipertītō | bipertītā | bipertītō | bipertītīs | |||
Vocative | bipertīte | bipertīta | bipertītum | bipertītī | bipertītae | bipertīta |
References
[edit]- bipertitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.